Do naturalnych chodów koni należą: step, kłus, galop i cwał. Chody specjalne to inochód(skrocz) i tölt.

Jest to najwolniejszym z chodów. Jest czterotaktowy, co znaczy, że podczas poruszania się konia w ten sposób słychać cztery uderzenia kopyt o ziemię. Kolejność stawiania nóg w stępie zaczętym od lewej, tylnej nogi: następna jest lewa przednia, prawa tylna i prawa przednia.

Jest to chód dwutaktowy, w którym przekątna para nóg wykonuje jednoczesny ruch. I jednocześnie opiera się o ziemię. Np. lewa tylna z prawą przednią, prawa tylna z lewą przednią. Po podniesieniu pary nóg znajdującej się po przekątnej i po postawieniu przeciwstawnej pary, następuje faza lotu.(żadna z nóg nie dotyka ziemi) W konkursach ujeżdżenia prezentowane są również: pasaż- najwyższe zebranie konia w kłusie, oraz piaff- najwyższe zebranie konia w kłusie w miejscu.

Jest to chód trzytaktowy, skokowy. Rozróżnia się galop z lewej lub prawej nogi, w zależności od kolejności stawiania nóg. Na łuku koń powinien naturalnie galopować z nogi wewnętrznej, jeśli tego nie robi mówimy, że „fałszuje”, lub „galopuje ze złej nogi”.
Kolejność stawiania nóg w galopie w lewo to: prawa tylna, lewa tylna, prawa przednia, lewa przednia.

Cwał jest najszybszym naturalnym chodem. Zwykle jest to chód czterotaktowy, ale w zależności od tempa, mogą występować różnice. Przy cwale z prawej nogi kolejność jest następująca: lewa tylna, prawa tylna, lewa przednia, prawa przednia, po czym występuje faza lotu.


 
 

  
Inochód jest chodem dwutaktowym. Charakteryzuje się stawianiem jednocześnie obu nóg po tej samej stronie ciała np. lewa przednia z lewą tylnią. Skrocz może być u niektórych ras cechą naturalną(np. Amerykański Koń Wierzchowy.